نامه جمال ترابی کچوسنگی به نویسنده وبلاگ ساوجبلاغ پژوهی

چرا مقایسه می کنید؟!

اشاره: در 16 شهریور 1388 مقاله ای با عنوان «از تصویر ساوجبلاغ تا پیام سپیدار» در وبلاگ «ساوجبلاغ پژوهی» منتشر شد. جهت مطالعه آن یادداشت رجوع کنید به نشانی: http://128askari.parsiblog.com/-1159255.htm «جمال ترابی کچوسنگی» مدیر هفته نامه ماهین - ویژه شهرستان های ساوجبلاغ و نظرآباد - که در سال های نه چندان دور منتشر می شد، پس از گذشت یک سال، طی نامه ای به بررسی آن مقاله پرداخته است. یادآوری می شود نامه انتقادی ایشان نخستین بار در وبلاگ «نظرآباد نیوز» http://nazarabadnews.blogfa.com/ درج شده است.

* * * * * *

خدمت برادر گرامی و بزرگوار جناب آقای حسین عسگری

از شما برادر عزیز به دور از انتظار بود که این گونه بنویسید. در آن سال ها که نشریه «تصویر ساوجبلاغ» تازه مجوز انتشار گرفته بود، شما فقط 21 سال داشتید و افراد دیگری هم که در کنار شما در نشریه تصویر ساوجبلاغ کار می کردند همگی جوان و کم تجربه در زمینه مطبوعاتی بودند اما در نشریه «پیام سپیدار» که مدتها است در شهرستان های نظرآباد و ساوجبلاغ انتشار می یابد، همگی افراد تحریریه و کادر فنی تحصیلات دانشگاهی و مرتبط با روزنامه نگاری عصر نوین را دارند.

آخر چرا شما و دوستانتان در مورد نشریه پیام سپیدار اینگونه اظهار لطف می کنید. مگر زمان انتشار نشریه تصویر ساوجبلاغ برایش جشن به آن باشکوهی با پذیرایی میوه، شیرینی و شام گرفتند که اینگونه می نویسید ولی برای نشریه پیام سپیدار گرفتند چون تمام کادر تحریریه و فنی پیام سپیدار همگی به حرفه روزنامه نگاری آشنا بودند که اینگونه جش گرفتند. آخر چرا من را مجبور می کنید حرف هایی بگویم که دلم نمی خواهد. چرا شما نشریه مردمی و  گرم تصویر ساوجبلاغ را با هفته نامه پیام سپیدار مقایسه می کنید؟ مگر این دو قابل مقایسه هستند؟ مگر شما نمی دانستید که از زمان جمع آوری مطالب تا چاپ و توزیع ماهنامه تصویر ساوجبلاغ چقدر کار تحریریه و فنی خون جگر می خوردند تا نشریه به صورت خوب و مردمی به دست اهالی شهرستان برسد ولی در نشریه پیام سپیدار فعلی اینگونه نیست. در آن نشریه خون جگر پول و مقام و پست دیده می شود. [...]

آخر شما صفحات خواندنی تصویر ساوجبلاغ رو با صفحات پیام سپیدار فعلی یکی می کنید. شما که یکی از آن افرادی بودید که خون جگر می خوردید تا نشریه چاپ بشود. من یادم می آید هرکس که به شما می رسید اولین سوالی که می پرسید این بود که تصویر ساوجبلاغ کی چاپ می شود؟

یادش بخیر ماهنامه تصویر ساوجبلاغ با اون صفحه های قشنگ و خواندنی. یادم می آید آن موقع همه مردم مخصوصا" جوان ها برای اینکه نشریه تصویر را تهیه کنند روز شماری می کردند. اما حالا وقتی یاد صفحات تصویر می افتم حسرت می خورم. این رو جدی می گویم چون من در شهرستان کار کردم می توانم بگویم که هیچ نشریه ای در ساوجبلاغ تا به امروز نتوانسته است جای نشریه تصویر ساوجبلاغ را پر کند. نشریه تصویر با عرق چند جوان عاشق تهیه و چاپ می گردید ولی پیام سپیدار (دور از جان آقای مجید پیشگاهی که برای من خیلی عزیز است) [...]

برادر بزرگوار و دوست داشتنی جناب آقای عسگری؛

در شهرستان نظرآباد مدتها است که گرد مرگ مطبوعات را پاشیده اند. گردی که برای پاک شدنش از شهرستان همت بالای استادانی چون شما را می طلبد. شهرستان نظرآباد و ساوجبلاغ دیگر مثل چند سال قبل نیست جوان هایی که توانستند تا به امروز مبارزه کنند و دوام بیاورند بسیار کم هستند، اما با همین تعداد کم هم می توان کاری کرد.

استاد عزیز؛ مدعیانی که می توانند شهرستان را از این گرد و غبار پاک کنند کسانی نمی توانند باشند جز جنابعالی و دوستان شما همچون آقایان حاج اسماعیل آل احمد، محمد اکبری، داوود مقدم و ... که امید است روزی با کمک این دوستان بتوان کاری کرد.

یا حق - جمال ترابی (نیما صبور)/ بیست و دوم مهر ماه سال هزار و سیصد و هشتاد و نه.